Τα τελευταία χρόνια, ο γάμος έχει απαξιωθεί τόσο πολύ που θεωρείται πλέον ένα χαρτί με μικρότερη αξία κι από το Lower! Πολλοί άνθρωποι αναγκάζονται να κάνουν αυτό το βήμα μόνο και μόνο για να τεκνοποιήσουν. Δεν είναι λίγα τα ζευγάρια που μέχρι το bachelor party χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά και την επόμενη μέρα το πρωί βάζουν μπρος για το γιο. Έχοντας μεγαλώσει με πατέρα γυναικολόγο, ειδικευμένο σε θέματα γονιμότητας, πίστευα πάντα πως η δημιουργία οικογένειας παίρνει 2-3 χρονάκια. Φαίνεται πως αυτή η εντύπωση μου έκανε καλό γιατί, όταν ήρθε η δική μου σειρά να κάνω παιδιά, ήμουν υπομονετική και απαλλαγμένη από στρες. Η  πεποίθηση, όμως, που ταλαιπωρεί τα περισσότερα νέα ζευγάρια είναι ότι η εγκυμοσύνη είναι φυσική και αυτονόητη για όλους. Στην πραγματικότητα δεν εστιάζουν στο νόημα του οικογενειακοί προγραμματισμού και της σύλληψης, όσο στις φοβίες τους σχετικά με το ελεύθερο sex.

Στις δεκαετίες που πέρασαν, το sex ενοχοποιήθηκε για τη μετάδοση του ιού του AIDS και άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων νοσημάτων. Ωστόσο, τίποτε δεν διαφήμισε τόσο καλά τα προφυλακτικά, όσο η φοβία των γυναικών για μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Κάτι τέτοιο θα τους στοίχιζε την καριέρα τους, την ανεξαρτησία τους και τη συμμετοχή τους στη σεξουαλική επανάσταση. Έτσι, σταδιακά η υπεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά εστιάστηκε στα αντισυλληπτικά αντί στα προφυλακτικά. Από τότε που η γυναίκα είπε να σηκώσει κεφάλι, σήκωσε μαζί και τις ευθύνες για όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας, τη σεξουαλική απελευθέρωση, την αναπαραγωγή, την ανατροφή των παιδιών, το νοικοκυριό, το γάμο, την καριέρα, την αισθητική τελειότητα κ.α. Η ανάγκη για αυτοδιάθεση πέρασε από γενιά σε γενιά ως φοβία προς τη δέσμευση, το γάμο και τη δημιουργία οικογένειας. Φαίνεται πως τα σύγχρονα κορίτσια και αγόρια έχουν ανατραφεί έτσι ώστε να φοβούνται πολύ περισσότερο τα μωρά από ότι τα κονδυλώματα. Οι συντηρητικές κοινωνίες, όπως η αμερικάνικη, ενισχύουν αυτή τη φοβία με reality shows σαν το πασίγνωστο “Teen Mom” (http://www.youtube.com/watch?v=I74eZsKGcK0) που αναλύει πως η ζωή των εφήβων κοριτσιών καταστρέφεται από την ανεύθυνη σεξουαλική συμπεριφορά που καταλήγει σε ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ένοχοι θεωρούνται και οι δυο γονείς, αλλά για το αγόρι επιβάλλεται μόνο ένα “πρόστιμο”, δηλαδή ο γάμος ή η διατροφή, ενώ για το κορίτσι η ποινή είναι “φυλάκιση” μέχρι την ενηλικίωση του βρέφους. Και ας μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά μας θυμίζουν ότι η γυναίκα δεν ορίζει το σώμα της σε πολλές κοινωνίες του σημερινού κόσμου.

Είναι λοιπόν ν’ απορεί κανείς γιατί τα νέα κορίτσια αποφεύγουν το γάμο και θυμούνται ξαφνικά στα 30 τους ότι τα περιθώρια στενεύουν. Πάλι το μεγαλύτερο βάρος το επωμίζεται η γυναίκα. Θα έπρεπε όλα αυτά τα χρόνια να έχει κάνει τις καβάντζες της, δηλαδή να χει βρει έναν σύντροφο, μια εύκολη πρωινή δουλειά, ένα σπίτι κοντά στη μαμά της και στο super market και έναν τρόπο να συντηρεί το σώμα της έτσι ώστε να τεκνοποιήσει σαν 20χρονη και μετά να συνεχίσει το pilates. Κι αν δεν τα κάνει όλα σωστά… κακό του κεφαλιού της! Αυτή θα φάει τις ενέσεις στην εξωσωματική. Η ελλιπής ενημέρωση, η ημιμάθεια και το υπερβολικό άγχος κάνουν πολλές γυναίκες να φοβούνται την υπογονιμότητα και να θεωρούν την εξωσωματική γονιμοποίηση μονόδρομο. Ξαφνικά εμφανίζονται στους γιατρούς απαιτώντας άμεσες λύσεις που τα ίδια τα ζευγάρια σαμποτάρουν με το άγχος τους. Έτσι, οι άλλοτε απελευθερωμένοι και ανεύθυνοι έφηβοι γίνονται σεξουαλικά ρομπότ που μετράνε μέρες, ώρες και θερμοκρασίες και δίνουν ραντεβού για sex. Το προγραμματισμένο sex μοιάζει με το επαγγελματικό δείπνο, δεν απολαμβάνεις την παρέα ή το φαγητό αλλά το κλείσιμο της συμφωνίας! Μήνα με το μήνα, η επικοινωνία του ζευγαριού γίνεται καταναγκασμός και είναι φυσικό να προκύπτουν σεξουαλικά προβλήματα που τραυματίζουν την αυτοπεποιθηση και τη σχέση όπως:

– διαταραχή της σεξουαλικής επιθυμίας 

– διαταραχή του οργασμού

– πόνος κατά τη σεξουαλική πράξη, που κυρίως οφείλεται σε ανεπιτυχή διέγερση και στρες

– στυτική δυσλειτουργία, που σχετίζεται με το άγχος επίδοσης και το αίσθημα της ανεπάρκειας.

Η πειθαρχία δεν αρκεί για να προστατέψει ούτε τη σχέση μας ούτε το παιδί που θα φέρουμε στον κόσμο. Κάποια πράγματα χρειάζονται και λίγο ψυχή. Ο Σαμίχ Σουές (samihsoues@gmail.com), γυναικολόγος ειδικευμένος σε θέματα γονιμότητας και καταπληκτικός πατέρας συστήνει:

“-Τα κορίτσια πρέπει να πηγαίνουν νωρίς στο γυναικολόγο για να ενημερώνονται για το πώς λειτουργεί το σώμα τους και πώς οφείλουν να το προστατεύουν.

-Στα έφηβα κορίτσια προέχει η ενημέρωση και έπεται η εξέταση.

-Ως γονείς ενός εφήβου ή μιας έφηβης, ή ως ενήλικες επιλέγουμε τους ειδικούς με τους οποίους θα συνεργαστούμε ελεύθερα και πρέπει να τους εμπιστευόμαστε. Οι επιπόλαιες επιλογές ή η έρευνα αγοράς οδηγεί σε αμφισβήτηση, καχυποψία και κακή συνεργασία.

-Προτιμάμε να συζητούμε κατ’ ιδίαν με το γιατρό μας, ελεύθερα και χωρίς ενοχές. 

-Όταν προκύπτουν προβλήματα ψυχολογικής φύσης ζητάμε τη βοήθεια ενός ειδικού που μπορεί να στηρίξει την προσπάθειά μας, να ενδυναμώσει τη σχέση μας και να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το άγχος το οποίο αποτελεί σημαντικό παράγοντα υπογονιμότητας.

-Δίνουμε προτεραιότητα στην υγεία μας και στην επικοινωνία μας ως ζευγάρι κι όχι στον αναπαραγωγικό πρωταθλητισμό…η επιστήμη έχει μια λύση για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα.”

Η δουλειά του ψυχολόγου είναι να διερευνήσει το πρόβλημα.

– πρόκειται για μια ματαίωση που δοκιμάζει τη σχέση του ζευγαριού;

– είναι μια ψυχοσωματική αντίδραση στην πίεση για “επιδόσεις”;

– μια απλή αγχώδης αντίδραση στο “φόρτο εργασίας”;

– ή η ανάδυση ενός σοβαρότερου προβλήματος που προϋπήρχε, π.χ. μιας αγχώδους διαταραχής;

Στη συνέχεια ο ειδικός προτείνει στον πελάτη κάποιους τρόπους ή μεθόδους αντιμετώπισης που μπορεί να ξεκινούν από την “απλή” συμπεριφορική θεραπεία όπως π.χ. εκμάθηση τεχνικών χαλάρωσης και να φτάνουν σε ατομική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική ζευγαριού. Στα χρόνια της εκπαίδευσής μου έμαθα ότι μια σχέση που δεν επικοινωνεί δεν αναπνέει. Οι περισσότερες παρεξηγήσεις ξεκινούν από αυτά που θεωρούμε αυτονόητα και δεν συζητάμε. Τα ζευγάρια χρειάζονται την επικοινωνία και το sex είναι μια μορφή επικοινωνίας που πολλές φορές αντικατοπτρίζει τις αντιθέσεις, το θυμό, την προδοσία. Ας μην προσθέσουμε στα “επικοινωνιακά” μας προβλήματα και το αναπαραγωγικό στρες. Σεβαστείτε τη σχέση σας και θεμελιώστε την οικογένειά σας στην αγάπη κι όχι στο προγραμματισμένο sex με συνταγή γιατρού.