Καινούριος χρόνος, καινούρια αρχή… Ώρα να προγραμματιστούμε, να βάλουμε στόχους, να υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι όλα θ’ αλλάξουν , να επενδύσουμε σε κάτι καινούριο. Αρκεί το ζώδιό μας ή μια επαναστατική δίαιτα για να μας εμπνεύσουν; Άραγε πόσα καινούρια ξεκινήματα μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος; Με τον μέσο όρο ηλικίας να φτάνει τα 80 και τον μέσο όρο ευφυίας να είναι κολλημένος στα 100 κάποιες στιγμές νιώθουμε σαν  τα παλιά μας κινητά που κολλάνε… Για τον σύγχρονο άνθρωπο που θέλει να ζήσει μια γεμάτη ζωή, να είναι μέσα σε όλα, να προλάβει την εποχή του κι όχι να τρέχει ξωπίσω της έχει εφευρεθεί το απόλυτο upgrade… η ψυχοθεραπεία. Πρόκειται για μια  σχέση εμπιστοσύνης με στόχο την εξέλιξη στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, για μια γνωστική επανάσταση. Φυσικά, όπως όλες οι επαναστάσεις έτσι κι αυτή ξεκινά από τους καταπιεσμένους. Από καταπίεση άλλο τίποτα… Απ’ τη μια το αρχαίο πνεύμα αθάνατο απ’ την άλλη μια σύγχρονη ισχυρή Ευρώπη και στη μέση εμείς, ένα κράτος σχετικά καινούριο, μικρό κι ανώριμο. Κολλημένοι αιώνια ανάμεσα σε δύση και ανατολή είμαστε αρκετά πεινασμένοι για μόδα, τεχνολογία και καθετί καινούριο αλλά και ενοχικοί με την παράδοση όπως οι πουριτανοί ανατολίτες γείτονές μας. Ήρθε και η κρίση και μας αποτελείωσε… τώρα μπορούμε να φορτώνουμε όλα τα προβλήματά μας στο χρήμα ξεχνώντας πως οι πράξεις αγάπης δεν έχουν καμία σχέση με τα μαθηματικά. Άραγε είναι η ψυχοθεραπεία μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό μας και τους άλλους; Παρότι είναι πια παντού, στις ταινίες, στα σχολεία, στις μεγάλες εταιρείες, στις καλύτερες ατάκες του facebook  όλοι έχουμε δεύτερες σκέψεις και φόβους σχετικά μ’ αυτή. Τι φοβόμαστε  όμως στην ψυχοθεραπεία;

• πολλοί φοβούνται  την χειραγώγηση,  την ιδέα ότι θα χρειαστεί ν’ ακολουθήσουν οδηγίες και συνταγές που δεν τους ταιριάζουν
• κάποιοι φοβούνται την επικριτικότητα και την απόρριψη. Φαντάζονται τον θεραπευτή σαν ανακριτή που εξετάζει τις λεπτομέρειες των γεγονότων αναζητώντας τον ένοχο. Είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε την απόρριψη. Αυτός όμως δεν είναι λόγος για ν’ αποφεύγουμε την ψυχοθεραπεία αλλά ίσως για να πάμε σ’ αυτήν.
• δεν είναι σπάνιο οι άνθρωποι να φοβούνται την αλλαγή… ακόμη και προς το καλύτερο. Σκεφθείτε πόσο άγχος μας προκαλεί η ιδέα ενός γάμου ή μιας γέννησης ή μιας καινούριας δουλειάς.  Ακόμη κι αν κερδίσουμε το λαχείο η επόμενη μέρα θα είναι γεμάτη στρες και υποχρεώσεις. Άρα είναι φυσικό να αντιστεκόμαστε στην αλλαγή ακόμη κι όταν αυτή μας υπόσχεται πολλά.
• πολλοί φοβούνται ότι θα δημιουργήσουν μια σχέση εξάρτησης με τον θεραπευτή, ότι θα αναζητούν συνέχεια τη συμβουλή του και δεν θα μπορέσουν να τον αποχωριστούν
• κάποιοι φοβούνται την αποκάλυψη του αδύνατου εαυτού τους όταν οι μάσκες πέσουν. Οι άνθρωποι αυτοί σκέφτονται ότι ο ψυχολόγος θα παραβιάσει τα όριά τους στην προσπάθειά του να τους γνωρίσει καλύτερα, αλλά γοητεύονται κιόλας από την ιδέα της αποκλειστικής του προσοχής. Με την εκκεντρική συμπεριφορά τους προσπαθούν να κρατήσουν το θεραπευτή μακριά ακριβώς όπως ένα εξωτικό πουλί αιχμαλωτίζει το βλέμμα του κυνηγού με την ομορφιά του κι έτσι ξεγλιστράει.

Είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο να νιώθουμε επιφύλαξη απέναντι στο «άγνωστο». Πριν απομονωθούμε στα βιώματα, στις απόψεις και στις αγωνίες μας ας ξανασκεφτούμε πως ο κόσμος προχωράει και μας καλεί να τον ακολουθήσουμε. Αυτό το χρόνο γκρεμίστε τα ταμπού και τις προκαταλήψεις. Κάντε μια καινούρια αρχή. Τολμήστε να διεκδικήσετε την ευτυχία και μην ποντάρετε στην τύχη, δουλέψτε για την αλλαγή και μη βολεύεστε. Κοιτάξτε στον καθρέφτη της ψυχοθεραπείας.