Απ΄ τη monopoly στον γκρινιάρη
Τα προηγούμενα χρόνια όλοι κυνηγούσαμε ένα όνειρο, μια πετυχημένη δουλειά, ένα καινούριο αμάξι, ένα ευρύχωρο σπίτι. Δεν θύμιζε η ζωή μας μια παρτίδα monopoly; Η monopoly είναι το δημοφιλέστερο παιχνίδι στον κόσμο. Οι παίκτες συναγωνίζονται στην απόκτηση πλούτου και στην κυριαρχία τους στην αγορά. Με διάφορους τρόπους και με βασικό όπλο το χρήμα προσπαθούσαμε ν’ ανεβάσουμε το βιοτικό μας επίπεδο και να βελτιώσουμε την κοινωνική μας θέση. Τώρα βέβαια είναι σαν να περάσαμε από την monopoly στον Γκρινιάρη. Ο Γκρινιάρης είναι παιχνίδι υπομονής κι επιμονής. Για να φτάσει ο παίκτης στο στόχο του πρέπει ν’ αντέξει τα μπρος-πίσω.
Ένα καλό που έκανε η κρίση είναι ότι παρατήσαμε τα “μεσημεριανά” κι αρχίσαμε να βλέπουμε ειδήσεις. Βέβαια, σύντομα, τα δελτία ειδήσεων πέταξαν έξω τα διεθνή νέα, τα πολιτιστικά, τα επιστημονικά κι έγιναν σεμινάρια για οικονομολόγους . Και πυρηνικός πόλεμος να γινόταν δίπλα μας, τα “παράθυρα” θα συζητούσαν για το ΔΝΤ και τα spreads.
Μπροστά στις απότομες αλλαγές οι άνθρωποι νιώθουν ότι χάνουν τον έλεγχο,αγχώνονται. Αυτή είναι ουσιαστικά μια διαδικασία προσαρμογής που μπορεί να περιλαμβάνει συμπεριφορές όπως:
- φόβο και υποχωρητικότητα όπως π.χ. ένας έμπορος που κατεβάζει τις τιμές στα προϊόντα του,
- θυμό και αντίδραση όπως π.χ. το κίνημα των αγανακτισμένων,
- διεκδικητικότητα κι αποφασιστικότητα όπως π.χ. κάποιος που ακολουθεί το πνεύμα της εποχής αλλάζοντας δουλειά ή τόπο κατοικίας ή τρόπο ζωής,
- απρόσφορη ενασχόληση με το αντικείμενο του φόβου και προσκόλληση σ’ αυτό, όπως στην περίπτωση των ανθρώπων που ασχολούνται συνέχεια με το χρήμα.